1979-cu ildə qara ayaqlı ferretin nəsli kəsilmiş hesab edilirdi. 45 ildən sonra ABŞ-da elm adamları nəinki bu növü onun son vəhşi fərdlərindən klonlaşdıra biliblər, hətta bu klonlardan biri iki sağlam bala dünyaya gətirib.Yeni doğulan balaların anası Antonia 1988-ci ildə San Dieqo zooparkında ölən "Willa" adlı qaraayaqlı ferretdən klonlaşdırılıb. Bu klonlaşdırma səyləri 1981-ci ildə Vayominqdə kiçik bir populyasiya tapıldıqdan sonra ABŞ alimləri tərəfindən başlatılan heyvandarlıq proqramının bir hissəsi kimi hazırlanmışdır.İllərlə davam etdirilən reintroduksiya səyləri sayəsində bu gün təxminən 350 qara ayaqlı ferretin vəhşi təbiətdə yaşadığı təxmin edilir, lakin bu növ aşağı genetik müxtəliflik, xəstəliklər və yaşayış yerlərinin itirilməsi kimi təhlükələrlə üzləşməyə davam edir.Genetik müxtəlifliyin artırılması: Klonlaşdırma niyə vacibdir?Qoruma, yetişdirmə və klonlaşdırma tədqiqatlarının gələcəkdə növlərin sağ qalması üçün kritik olduğu düşünülür.Antoniyanın klonlaşdırıldığı toxuma nümunəsi təbiətdə yaşayan orta qaraayaqlı ferretdən üç dəfə daha çox genetik müxtəlifliyə malik idi.ABŞ Balıq və Vəhşi Təbiət Xidməti (FWS) bu yeni genetik müxtəlifliyin növə verdiyi töhfənin çox əhəmiyyətli olduğunu ifadə edib.Klonlaşdırma tədqiqatlarının uğurunda əməkdaşlıqBu nailiyyət FWS, Smithsonian Milli Zooparkı və Mühafizə Biologiya İnstitutu, Revive & Restore, San Dieqo Zooparkı Vəhşi Təbiət Alyansı, ViaGen Pets & Equine və Zooparkları və Akvariumlar Assosiasiyası ilə əməkdaşlıqda əldə edilib. Bu araşdırma nəsli kəsilməkdə olan növlərin genetik müxtəlifliyini artıraraq təbiətdə sağ qalmasına töhfə verməyi hədəfləyən böyük bir komanda işinin məhsuludur.Qoruma səylərinin mübahisəli aspektləri: kifayətdirmi?Uğurlu yetişdirmə indi əldə olunsa da, reintroduksiya prosesində əhəmiyyətli çətinliklər yaranır.Bəzi elm adamları bu cür klonlaşdırma tədqiqatlarının baha başa gəldiyini və çətin olduğunu vurğulayır və təbii yaşayış yerlərinin qorunması və ya yenidən yaradılması kimi hərtərəfli həll yollarına resursların köçürülməsinin daha faydalı ola biləcəyini iddia edirlər.Dünyada qara ayaqlı ferret kimi bir çox quruda yaşayan heyvan növləri üçün ən böyük təhlükə yaşayış yerlərinin itirilməsi və insan-vəhşi təbiət münaqişələridir.Kifayət qədər yaşayış yeri olmasa, klonlama kifayət edə bilərmi?Yaşayış yerlərinin məhv edilməsi təkcə qaraayaqlı ferret üçün deyil, həm də nəsli kəsilmiş və ya nəsli kəsilmək təhlükəsi altında olan digər növlər üçün böyük problem yaradır.Ekosistemin qorunması və bərpası tədqiqatları olmadan klonlaşdırma layihələrinin növlərin təbii mühitlərinə daimi qayıtmasını təmin etmək üçün kifayət etmədiyi düşünülür.Mənbə: Science Alert
